Kantoorartikelen Een kantoor kan een geheel bedrijf omvatten, bijvoorbeeld een verzekeringskantoor, of een onderdeel zijn van een organisatie of bedrijf. Zo zijn er kantoren binnen fabriekscomplexen en winkels. Men spreekt dan wel van fabriekskantoren. Ieder bedrijf van enige omvang heeft daarnaast een, al dan niet prestigieus, hoofdkantoor. Soms wordt een kantoor ook bureau genoemd, al slaat dat woord ook op de werktafel die in een kantoor gewoonlijk wordt gebruikt. Bureaus zijn in het algemeen kantoren die zich direct bezighouden met dienstverlening aan derden (klanten, cliënten, burgers). Zo zijn er reis-, uitzend- en zorgbureaus. Men spreekt daarentegen weer van een notariskantoor en een advocatenkantoor. Met het bureau wordt doorgaans ook het politiebureau bedoeld. Het bevel: mee naar het bureau belooft de klant weinig goeds. Als iemand zijn kantoorbezigheden thuis doet, zegt men dat hij of zij kantoor aan huis houdt. Met "kantoor" kan ook de ruimte in een woonhuis aangegeven worden waar een bureau staat en waar dus de privé administratie gedaan kan worden. Deze praktijk kwam vooral vroeger veel voor bij kleine en middelgrote ondernemingen. Bij agentschappen en dergelijke is dit nog steeds gebruikelijk.
Kantoorartikelen
Links
Places
Planet4office
Rekenmachine
Grafische rekenmachine In 1623 bouwde Wilhelm Schickard de eerste mechanische rekenmachine die getallen van zes cijfers kon optellen en aftrekken. Deze machine had zelfs een bel die een overflow aangaf. Hij was daarmee Blaise Pascal en Gottfried Wilhelm Leibniz een twintigtal jaren voor. De rekenmachine werd gebruikt om astronomische tabellen te berekenen. Veel later werden rekenmachines in winkels gebruikt, zodat het uiteindelijke bedrag op mechanische wijze zichtbaar gemaakt worden. Op kantoor en bij de administratie werden ook mechanische rekenmachines gebruikt. De ingevoerde getallen en het resultaat werd op een papierrol afgedrukt. Dit wordt een 'telmachine' genoemd. Vanaf 1954 kwamen de eerste elektronische rekenmachines; deze waren nog steeds erg duur en groter dan menig moderne computer. Chip-uitvinder Jack Kilby ontwikkelde in 1967 in de laboratoria van Texas Instruments de eerste zakrekenmachine, het apparaat woog 1,5 kilo en was zo dik als een woordenboek.[1] In 1972 bracht de firma Hewlett-Packard de eerste wetenschappelijke zakrekenmachine op de markt (de HP-35). Die luidde het einde in van de tot dan toe gebruikte rekenlinialen. De aanvankelijke led-uitlezing is veranderd in lcd, wat de levensduur van de batterijen sterk heeft verlengd; veel rekenmachines maken zelfs gebruik van een fotovoltaïsche cel, waardoor batterijen bij voldoende licht zelfs overbodig zijn geworden. De technologie is zo goedkoop geworden dat er niet veel geld meer mee kan worden verdiend en daardoor zijn er nog maar enkele bedrijven die serieus rekenmachines maken die niet voor reclamedoeleinden worden weggegeven. Met het goedkoper worden van de rekenmachines en dankzij het feit dat de meeste rekenmachines in Japan gemaakt werden, kwam ook de naam zakjapanner als bijnaam op. Tegenwoordig vindt men rekenmachines in vele kleine toestellen, zoals horloges (hoewel dat meer een modegril was in de jaren 80) en mobiele telefoons. Complexere, programmeerbare rekenmachines worden weinig meer verkocht omdat voor het zwaardere rekenwerk tegenwoordig veelal computers (bijvoorbeeld met spreadsheets) worden gebruikt en deze algemeen toegankelijk zijn geworden. De afzonderlijke cijfers worden opgebouwd met zeven streepjes. Dit heet een zevensegmentendisplay. Bij modernere en duurdere rekenmachines wordt een grafisch display gebruikt waarbij de cijfers uit puntjes worden samengesteld.
Snijmachine
Snijmachine Een papiersnijder is een gebruiksvoorwerp om manueel kleine hoeveelheden papier op een nauwkeurige manier af te snijden alsook een machine om grote hoeveelheden papier in één beweging af te snijden. Het manuele toestel werd uitgevonden door Milton Bradley, stichter van gezelschapsspellen fabrikant Milton Bradley Company, algemeen bekend onder de naam MB. De traditionele papiersnijder is een gebruiksvoorwerp dat werkt met een snijmes. Omdat er bij onvoorzichtig gebruik zich verwondingen kunnen voordoen is er een alternatieve vorm op de markt gekomen, de rolsnijmachine, waarbij het papier niet meer afgehakt wordt, maar waar een mesje het papier afsnijd onder een liniaal met inkeping. De papiersnijder met snijmes worden nu ook verkocht met een veiligheid waar het snijmes afgeschermd is onder een afschermkap. De meeste papiersnijders hebben een werkplateau met schaalverdeling en markeringen, vaak in centimeter en inch om het papier nauwkeurig te kunnen uitlijnen. Het toestel wordt gebruikt op kantoor en is ook geschikt voor thuisgebruik. Het wordt gebruikt als alternatief voor de traditionele papierschaar waarbij een meer nauwkeurige afsnijding gewenst is, zoals bijvoorbeeld voor op een printer afgedrukte foto's. De meeste papiersnijders voor thuisgebruik hebben een A4 formaat, maar er bestaan er ook in A3 formaat. De industriële papiersnijder is een machine die grote hoeveelheden papier kan snijden, bijvoorbeeld bij de productie van boeken, tijdschriften en kranten. De oudere versie is een half-automatische machine waarbij het papier op de juiste plaats wordt gelegd en waarbij uit veiligheidsoverwegingen de operator op twee knoppen moet drukken om het papier af te snijden. De moderne versies zijn grote volautomatische en computergestuurde machines.